Ten wiersz Kazimierza Przerwa Tetmajera
odczytaliśmy z Magdą na przełęczy Liliowe,
w czerwcu tego roku podczas naszego pobytu w Tatrach,
gdzie wędrowaliśmy śladami Stasia ...
Dolina Cicha
Widok ze Świnicy do Doliny Wierchcichej
Tam taki spokój ... Na gór zbocza
światła się zlewa mgła przezrocza,
na senną zieleń gór.
Szumiący z dala wśród kamieni
w słońcu się potok skrzy i mieni
w srebrnotęczowy sznur.
Ciemnozielony w mgle złocistej
wśród ciszy drzemie uroczystej
głuchy smrekowy las.
Na jasnych, bujnych traw pościeli
pod słońce się gdzieniegdzie bieli
w zieleni martwy głaz.
O ścianie nagiej, szarej stromej
spiętrzone wkoło skał rozłomy
w świetlnych zasnęły mgłach.
Ponad doliną się rozwiesza
srebrzystoturkusowa cisza
nieba w słonecznych skrach.
Patrzę ze szczytu w dół: pode mną
przepaść rozwarła paszczę ciemną -
patrzę w dolinę w dal:
i jakaś dziwna mię pochwyca
bez brzegu i bez dna tęsknica.
niewysłowiony żal .....................
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz